Akcja Latarni umarłych rozgrywa się w rok po wydarzeniach opisanych w Sedinum - wiadomość z podziemi. Troje młodych ludzi - Paulina, Igor i Johann - zostaje ponownie wplątanych w sensacyjne śledztwo, tym razem dotyczące pewnego morderstwa.

Dawno, dawno temu, w pewnym małym miasteczku nad samym morzem, w starym średniowiecznym zamczysku rodzi się chłopiec, który niedługo potem zostaje królem całej Skandynawii, a w ówczesnej Europie jest nazywany Cesarzem Północy.

Mijają wieki. Rok 1941. Mroźną listopadową porą, w samo południe, nieopodal miasta dochodzi do potężnej eksplozji, która kładzie pokotem wszystkie drzewa i wybija szyby w oknach w całej okolicy. Fala uderzeniowa odczuwalna jest w promieniu kilkudziesięciu kilometrów, a w pewnej starej kaplicy zapada się posadzka.

Blisko osiemdziesiąt lat później pewnego wiosennego dnia do redakcji popularnego, szczecińskiego dziennika przychodzi wiadomość od pewnego staruszka. W jego kolejnych listach nieprawdopodobne wspomnienia i sensacyjne szczegóły przeplatają się z urojeniami z czasów wojennych. Zajmująca się tym tematem dziennikarka Paulina Weber zaczyna wątpić w zdrowie psychiczne nadawcy. Gdy w ostatnim liście zdradza on, że od wielu lat ukrywa zakopane w piwnicy zwłoki, jest już tego pewna. Pozostawione przez niego stare dokumenty z wolna zaczynają jednak odsłaniać mroczne wydarzenia, które za czasów drugiej wojny światowej rozegrały się w sennej, nadmorskiej scenerii.

Roberto Saviano po raz kolejny penetruje rzeczywistość, która od zawsze stanowi centrum jego zainteresowania, i umieszcza w niej swoich fikcyjnych bohaterów, oddając czytelnikom do rąk przejmującą opowieść o przemocy i bezsilności, okrucieństwie i niewinności.Słowo paranza ma związek z morzem. Zwykło się nim nazywać łodzie, z których łowi się nocą ryby, wabiąc je silnym sztucznym światłem. Chłopcy z Forcelli, niesławnej dzielnicy Neapolu, podobnie jak paranze na morzu, przemierzają miasto, polując na ludzi i znacząc teren. Jednocześnie jednak, omamieni złudnym blaskiem pieniędzy i władzy, sami są jak ryby, które raz złapane w sieć, trzepoczą się w niej, jeszcze pełne życia, ale już bliskie śmierci."Z przejmującą szczerością, która cechuje prawdziwych pisarzy, Saviano opowiada historię o zawziętym i smutnym sercu Neapolu".Elena FerranteDziesięciu chłopców pędzi na skuterach pod prąd wąskimi uliczkami Neapolu. Zamierzają podporządkować sobie miasto. Mają po piętnaście lat, normalne rodziny i niewinne ksywy: Maharadża, Śnięta Ryba, Ząbek, Lollipop, Dron. Noszą markowe buty, tatuują sobie na skórze imiona dziewcząt.To nieletni przestępcy świadomi, że nie mają przyszłości. Nie boją się więzienia ani śmierci, bo uznali, że jedyna ich szansa to postawić życie na jedną kartę, i to jak najwcześniej. Wiedzą, że "pieniądze mają ci, którzy je sobie biorą, nie ci, co czekają aż ktoś im je da", wyruszają więc w miasto na swoich skuterach, by zdobyć pieniądze i, przede wszystkim, władzę.Książka opowiada o tym, jak młodociany gang powiązany z kamorrą, paranza - jak w dialekcie neapolitańskim nazywa się takie grupy ogniowe, pod dowództwem swego nastoletniego Nicolasa Fiorilla, zdobywa sobie pozycję w kryminalnej hierarchii miasta. Strzelać uczą się na dachach domów, celując do anten satelitarnych z kałasznikowów i pistoletów półautomatycznych. Potem schodzą na ulice i sieją strach z wysokości siodełek swoich skuterów. Stopniowo obejmują kontrolę nad całymi dzielnicami, wygrywając rywalizację z innymi gangami i dogadując się ze starymi bossami, którzy najlepsze czasy mają już za sobą.

Dalsza - po Chłopcach z paranzy - opowieść o gangu dzieciaków powiązanym z neapolitańską kamorrąHistoria paranzy Dzieciaków, nastolatków żyjących w drapieżnych czasach na ziemi zabójców i ich ofiar, w świecie, który niczego nie daje za darmo, zwłaszcza takim jak oni. Opowieść o chłopcach silnych swoim nienasyceniem, gniewem i okrucieństwem. Gotowych na drapieżne pocałunki, które pozostawiają smak krwi.Paranza Dzieciaków zdobyła władzę, ma pod kontrolą rynek narkotyków w Forcelli, ale nie potrafi sama utrzymać tego stanu rzeczy. By nie dopuścić do władzy starych klanów kamorystów, musi pozostać zjednoczona. Nie jest to jednak łatwe, każdy z chłopców ma bowiem inne cele."Ciąg dalszy Chłopców z paranzy, jeszcze bardziej dramatyczny i bolesny. Mowa w nim o mafijnych rozgrywkach, narkotykach i korupcji, o życiu bez przyszłości dzieci, które są zmuszone dorastać zbyt szybko".La StampaRoberto Saviano wraz z Mauriziem Brauccim i Claudiem Giovannesim zostali nagrodzeni Srebrnym Niedźwiedziem za scenariusz do filmu Piranie, adaptacji Chłopców z paranzy.